NƏ YOLLARDAN KEÇDİK!

…Qırmızı işıq arxasında
tanışdıq,
ağ cizgilər üzərində.
Qıvraq arabalar tək
zaman ötdü önümüzdən…
Ardıcıl siqnallar –
və öyləcə polis fitləri!
Baxmadıq,
qırmızı işıqlar arxasında sevişdik…
Və keçilməz
nə yollardan keçdik
gözlərinin yaşıl işığıyla!

…O, HƏM DƏ YOLDAŞIM İDİ

Atlar
otlar
üzərindən
ötdülər!

Dırnaqlarından
qopar qığılcım
və qızılı yallarında
tufan!

…İti baxışlarıyla
itdilər otlar düzənində;
lal qurşun havada itən kimi…

Atlar!

İzləri
ulduzların
gözlərində qaldı…


NAZİM HİKMƏTDƏN İRAQ!
…
Yaşamaq
bir məzar kimi
tək və hürr
Və bir məzarlıq kimi
qardaşcasına,
bu tale bizim

QUMLAQDA

…Burada
saçlar küləyə verilməz,
islanmaz yağmura
Və dəniz
səni öpəməz heç!
Sən bizim elə açıqca yad,
elə ki, Narım –
dözəməzsən!
Bu dəmir şəhərdə
mavi ruhlar
ağır-ağır paltarlar içrə
və günlər sanki bir ovuc qum,
sovrular qumlaqda!
Hər şey yad sənə,
hər şey uzaq;
Narım!
Qaytara bilərmisən uçaq biletini?!

♦

Tarix mənə dedi:
qan
qan
qan
Qandım!
Tarix tamam
qan
qan
qan


Qaynaq (ərəb əlifbasında): http://dusharge.blogfa.com/post-280.aspx