T Ə N H A …

İndi məni qurbangaha aparırlar
Eşidin, ey yığışıb tamaşaya duranlar,
və səfehlikləri sayca mənim etmədiyim günahlardan çoxlar:

- Mən heç vaxt sizlərdən olmamışam!

Sizin cənnətiniz məni ağuşuna almaq arzusuyla
intizar cəhənnəminin odunda
yanıb külə dönəcək;
və mən sizin qorxduğunuz cəhənnəmə
elə bir od aparacağam ki,
onun hərarətindən
yazıq cəhənnəmdəkilər
onları dövrələyən atəşi
sərin şərbət kimi başlarına çəkəcəklər.

Çünki mən sizdəki hər şeyə,
sizə bağlılığı olan hər bir şeyə nifrət edirəm:
övladlarıma
və atama
sizin qoxumuş qucağınıza
və çox vaxt əlimi hiyləgərliklə sıxan əllərinizə

qəzəb və mehribanlığınıza
və özümə –
istər-istəməz, zahirən sizə oxşadığıma görə…

Mən uzaqlıqdan və yaxınlıqdan qaçmaqdayam.
Sizin allahlarınız zalım Sizifi bağışlayacaqlar.
Mən nakam Prometeyəm
ki, yorğun ciyərimdən
bədbəxt qarğalara bir süfrə açmışam.

Mənim aldanışım əzabımın əbədiliyindədir
ki, sizin hər salam-kalamınızdan
ciyərimdə bir quzğun dimdiyi duymalıyam.

Ciyərimə batan bir xəncərin ucu,
sizin dodaqlarınızın öpüşündən daha xoş idi,
çünki sizin dodaqlarınızdan yalandan başqa bir söz eşitmədim.

Və gözümə batan bir tikan, sizin alıcı baxışınızdan daha rahat,
çünki sizin mənə baxışınızda heç vaxt bir ağanın qula baxışından başqa
bir şey olmayıb…

Sizin kişilərdən qatilləri,
sizin qadınlardan fahişələri daha çox istəyirəm.

Mən öz cənnətinin qapılarını sizin üzünüzə açacaq Allahınızın
əbədi lənətinə sevinərəm.
Elə bir behiştdə möminlərlə oturmaq və əl dəyməmiş qızlarla yatmaq
qoy sizə qismət olsun!
Mən nakam Prometeyəm
ki, yorğun ciyərimdən
bədbəxt qarğalara əbədi bir süfrə açmışam.

Eşidin, ey yığışıb bu yad qurbanlığın
tamaşasına duranlar:
- Mən heç vaxt sizlərdən olmamışam!


BU DALANDA

Ağzını iyləyirlər
məbada “sevirəm” deyəsən.
ürəyini iyləyirlər

Qəribə dövrandır, sevgilim,
sevgiyə şlaqbaumun yanında
şallaq vururlar.

Sevgini evin anbarında gizlətmək gərək.

Soyuğun bu əyri-üyrü dalanında
odu
nəğmə və şeirin yanacağı ilə
alışdırırlar.
Düşünüb də risk eləmə.

Qəribə dövrandır, sevgilim,
axşam-axşam qapını döyən kəs,
çırağı söndürməyə gəlib.

İşığı evin anbarında gizlətmək gərək.

Odur, qəssablar
keçidlərdə dayanıblar
qanlı dəhrə-bıçaqlarıyla

Qəribə dövrandır, sevgilim,
təbəssümü dodaqlardan kəsib götürürlər,
nəğməni ağızdan.

Şövqü evin anbarında gizlətmək gərək.

Süsən-yasəmən közündə
sarıbülbül kababı

Qəribə dövrandır, sevgilim,
qələbədən sərxoş İblis
matəm süfrəmizin başında oturub.

Allahı evin anbarında gizlətmək gərək.


Çevirəni: Məsiağa Məhəmmədi