Bir xəbər çatdı mənə Nuhi-nəbi qarğışı tək,
İçərimdə biləsən, qopdu nə tufan, Rüstəm!

Yandı bir ləhzədə xirmən kimi arzum, ümidim,
Canım o yanğıda yandıqca dedim: "Can, Rüstəm!"

Bəllidir, Rüstəm olan ağlamaz, amma oxlar
Sənə dəydikcə ürəklərdən axar qan, Rüstəm!

"Həftxan"lardan aşırsan, alısan div qalasın,
Qərnimiz qəhrəmanı, Rüstəmi-dəstan Rüstəm!

Nə qədər varsa bu dünyada Azərbaycan eli,
Şanlı rüstəmlər üçündür şərəfü şan Rüstəm!

Tilisim çay dərələrdə nə qoçaq salmış idin,
Bir ümid körpüsü ki, yol sala karvan, Rüstəm!

Div yatarkən iki qardaş qonuşurduq gecələr,
O qonuş el qəminin dərdinə dərman, Rüstəm!

Divlər amma ayılıb duydular əhvalımızı,
Hələlik qaldı ümid körpüsü viran, Rüstəm!

Hizbi-şeytandan olan qoy səni ixrac eləsin,
Başda yazmış səni öz hizbinə Rəhman, Rüstəm!

Qalmışam mən də bu tayda qolu bağlı, asılı,
Səf çəkib qarşıda qəm, sanki verir san, Rüstəm!

Qardaşın qardaş ilə bir görüşü, bir qonuşu
Qadağan olmada, bax zülmə, nə tüğyan, Rüstəm!

Yetişib vədəsi haqqın, əmin ol dəm dəmidir,
Açıla haqq qapısı, mat qala şeytan, Rüstəm!

Nəbi tək bizdə qılıc Rüstəmi çoxlar var imiş,
Sən qələm Rüstəmisən, can sənə qurban, Rüstəm!

Şəhriyar arzu-göz oldu ki, Səhənd ilə gələ
Bəxtiyar məclisinə başda Süleyman, Rüstəm!