BAĞLA YÜK-YAPINI
Bağla yük-yapını, gedək...
Sən burada bir gün görmədin, ay bala, ay qız!
Min əkdiyin buğda bir oldu, qıtlıqlar keçirdin.
Döyüş alanlarında yaşayırmışsan kimi tapdalandı içində arzuların.
Kətmək bağlayıb belə barmaqların, qadası,
Səhəri əl də çəkməmişsən saçlarına heç!
Bağla yük-yapını,
Kim darıxacaq sənə, ay qız?!
Bir gün yollar başını kəsərmişlərsə də istəyənlərin,
İndi hərəsi bir tayfanın ağsaqqalı,
Hərəsi əlliliklər verir bayramda neçə uşağa.
Sənin hələ də çəlik biləklərində bilərziklərin gözəl!
Hələ də birtümənlik yığırsan boyunbağı qayırmağa sən!
Eyyy, toyunda oynayım, ay qız!
Nə oturmuşsan?
Hələ də allı-pullu gəlin ola bilərsən,
Sən hələ də qoşulub qaça bilərsən.
Hə, amma
qaçanın qaçırdanı olar.
Sevə-sevə,
öpə-öpə apararlar.
Az boylanıb yeddi qapıdan həsrətlə
Qol-qola gedənlərə baxmamışsan ki!
Az “xoşbəxt olasız!” deyəndə
Gözlərin yaşarmayıb...
Dur, səni də mən özüm qaçırdım, ay bala!
Dur, silkələ ətəyindən bu toz-torpağı.
Qırışar sabah-biri gün üzündə gülüşlərin,
Sırxab dağının zil günü səpgil salar yanaqlarına...
Dur, vaxt ikən gedək.
Gün batar, çarəsiz qalarıq iki qız tayfası
çöl-bayırda biz...
Dur, qadan alım, qaragün, qaragilə
Təbriz!
O ARADA BİR GÖZƏLLƏŞMİŞDİM
O arada bir gözəlləşmişdim –
Anam yanına salıb toylara aparırdı,
Öyünə-öyünə qapılardan keçirdik, iki möhtəşəm qadın!
Anam sarı bir qız imiş,
“Sarı susar” deyərdi qonşular.
Danlayardı acıqlananda nənəm: “Camalı da yoxdu
Allahdan ötür evi yıxılmışın barı”.
Qaldı, qaldı, otuz yaşında birdən gözəlləşdi,
Toy gecəsi atamın ürəyindən keçəndə qərib gözəl qız!
Get-gedə gözəlləşdi,
Saçlarına dən düşdü də gözəlləşdi,
Qıpqırmızı xına qoydu saçlarına, gözəlləşdi.
Gözəlləşdi,
Gözəlləşdi.
...
Mən də o aralarda bir gözəlləşmişdim,
İndisə sarı bir qızam!
♦♦♦
Ad günüm:
“Yüz il yaşa,
Min il,
Minlər il...”
Çığıra-çığıra qapıdan girirsən,
Hələ də – adamın uşağı olmaz deyə –
Iki qadının arasından keçməyən oğlan!
Min il?
İyirmi dörd ildə iyirmi dörd qadınlıq sevib-sevilmişəm...
Səs səsə yetişmir:
“Min il,
Minlər il...”
Nuh peyğəmbər idi, kişinin oğlu...
Başı ağac becərtməyə qarışdı
Gəmi qayırmağa.
Mən min il yaşasam...
Səs səsə yetişmir:
“Min il,
Minlər il...”
Qaynaq (ərəb əlifbasında): http://ucqar.blogfa.com/
Bağla yük-yapını, gedək...
Sən burada bir gün görmədin, ay bala, ay qız!
Min əkdiyin buğda bir oldu, qıtlıqlar keçirdin.
Döyüş alanlarında yaşayırmışsan kimi tapdalandı içində arzuların.
Kətmək bağlayıb belə barmaqların, qadası,
Səhəri əl də çəkməmişsən saçlarına heç!
Bağla yük-yapını,
Kim darıxacaq sənə, ay qız?!
Bir gün yollar başını kəsərmişlərsə də istəyənlərin,
İndi hərəsi bir tayfanın ağsaqqalı,
Hərəsi əlliliklər verir bayramda neçə uşağa.
Sənin hələ də çəlik biləklərində bilərziklərin gözəl!
Hələ də birtümənlik yığırsan boyunbağı qayırmağa sən!
Eyyy, toyunda oynayım, ay qız!
Nə oturmuşsan?
Hələ də allı-pullu gəlin ola bilərsən,
Sən hələ də qoşulub qaça bilərsən.
Hə, amma
qaçanın qaçırdanı olar.
Sevə-sevə,
öpə-öpə apararlar.
Az boylanıb yeddi qapıdan həsrətlə
Qol-qola gedənlərə baxmamışsan ki!
Az “xoşbəxt olasız!” deyəndə
Gözlərin yaşarmayıb...
Dur, səni də mən özüm qaçırdım, ay bala!
Dur, silkələ ətəyindən bu toz-torpağı.
Qırışar sabah-biri gün üzündə gülüşlərin,
Sırxab dağının zil günü səpgil salar yanaqlarına...
Dur, vaxt ikən gedək.
Gün batar, çarəsiz qalarıq iki qız tayfası
çöl-bayırda biz...
Dur, qadan alım, qaragün, qaragilə
Təbriz!
O ARADA BİR GÖZƏLLƏŞMİŞDİM
O arada bir gözəlləşmişdim –
Anam yanına salıb toylara aparırdı,
Öyünə-öyünə qapılardan keçirdik, iki möhtəşəm qadın!
Anam sarı bir qız imiş,
“Sarı susar” deyərdi qonşular.
Danlayardı acıqlananda nənəm: “Camalı da yoxdu
Allahdan ötür evi yıxılmışın barı”.
Qaldı, qaldı, otuz yaşında birdən gözəlləşdi,
Toy gecəsi atamın ürəyindən keçəndə qərib gözəl qız!
Get-gedə gözəlləşdi,
Saçlarına dən düşdü də gözəlləşdi,
Qıpqırmızı xına qoydu saçlarına, gözəlləşdi.
Gözəlləşdi,
Gözəlləşdi.
...
Mən də o aralarda bir gözəlləşmişdim,
İndisə sarı bir qızam!
♦♦♦
Ad günüm:
“Yüz il yaşa,
Min il,
Minlər il...”
Çığıra-çığıra qapıdan girirsən,
Hələ də – adamın uşağı olmaz deyə –
Iki qadının arasından keçməyən oğlan!
Min il?
İyirmi dörd ildə iyirmi dörd qadınlıq sevib-sevilmişəm...
Səs səsə yetişmir:
“Min il,
Minlər il...”
Nuh peyğəmbər idi, kişinin oğlu...
Başı ağac becərtməyə qarışdı
Gəmi qayırmağa.
Mən min il yaşasam...
Səs səsə yetişmir:
“Min il,
Minlər il...”
Qaynaq (ərəb əlifbasında): http://ucqar.blogfa.com/
Şərh yaz