Əhməd Nicati 1963-cü ildə Savə mahalında doğulub. Orta təhsilini bitirdikdən sonra Tehrana gəlib və ədəbi həyatda fəal iştirak etməyə başlayıb. Hazırda “Müasir şeir qrupu” adlı ədəbi birliyin üzvüdür. Şeirləri İrandan əlavə Tacikistanda, Norveçdə və ABŞ-da işıq üzü görüb. “Şübhəli tale”, “Ulduzsuz və yuxusuz gecələr” adlı iki şeir toplusu nəşr edilib. Şairlikdən əlavə, rəssamlıqla da məşğuldur.


ANLAR

Sakit və səbirli anlar
Aysız keçir
və tərəddüd
durub
qapının ağzında.

Baxışın
uça bilməyən
quşlarla doludur.
Ürəyin
qətrə-qətrə
dilinə damcılayan
və səni səsləyən
sirlərlə doludur.

Anlar
eləcə Aysız keçir.
Sükut
həmişəkindən daha geniş yerdə dayanıb
və sən
yuxuya getmisən.

Sakit və səbirli anlar
eləcə Aysız keçir...


GETMƏMƏK NƏĞMƏSİ

Mənim yoldaşım yox;
yolum yox
ayaq basmağa.
Mənim həvəsim yox,
həyatın bu itmiş yolunda
addımlamağa.

Mənim yoldaşım yox;
bircə an sakit başım yox,
cavanlığı məndən alan
bu xəzan ruzigarın rəftarından.

Və məndə
çoxlu gedilməmiş yollar,
çoxlu deyilməmiş sözlər.
Və məndə
getməmək nəğməsi
səslənər təkrar-təkrar...
Və məndə
çoxdankı qəzəblər udular.

Mənim yoldaşım yox;
Bir odum da yox ki,
yandırım onunla
həyatın bu sönmüş, faydasız şamını.


TƏCRÜBƏ

Sevgi bir təcrübədir ki,
kəpənəklərin qanad səsindən
yadigar qalmış.

Dünya bir təcrübədir ki,
tanrıların yersiz savaşından
yadigar qalmış.

Və ölüm
bir təcrübə olacaq ki,
gündüzlə gecənin yerli döyüşündən
yadigar qalacaq.


Farscadan tərcümə: Məsiağa Məhəmmədi